Rozdział 1 -Znaleziona.

Znaleziona.

*Sobota, godz. 21:39, miasto Nightwood. Z punktu widzenia Rina.

-Hm... Mam truskawki, ananasa, banany, marakuje, jogurt... -rozmyślałem. -Nie ma mleka!         

   -wydarłem się wracając ze sklepu

-Jak ja teraz zrobię koktajlik? -zamruczałem smutno. -Muszę wrócić do sklepu, ale z drugiej strony... Za kilka minut zamykają market. Walić to, mleko NADCHODZĘ!

   -pobiegłem najszybciej, żeby zakupić ostatni towar, gdy nagle zauważyłem białowłosą dziewczynę owiniętą cienkim bandażem, leżącą na śmietniku.

-Aaa!!! Ona nie żyje! -krzyknąłem upuszczając na ziemie owoce. -co robić? co robić? Ok. Na kursie pierwszej pomocy mówili, że trzeba sprawdzić tętno. Podszedłem do niej i przyłożyłem palce do jej szyi. -Jałć, ale ona lodowata. Trzeba ją wziąć do domu i zagrzać. -Zdjąłem bluzę, opatuliłem dziewczynę i uniosłem w ramiona.

*

Sobota, godz. 22:03, dom Rina. Z punktu widzenia bohaterki.

-Gdzie ja jestem? -wymamrotałam budząc się.

-W moim domu. -odpowiedział przytulający się do mnie chłopak.

   Szybko oberwał poduszką i poleciał w kosmos.

-Kim jesteś zboczeńcu, co robisz i czemu jestem u Ciebie na chacie?!

-Jestem Rin Hanekee, przytulałem Cię, ponieważ byłaś przemarznięta kiedy znalazłem Cię na śmietniku. A teraz ja zapytam. Kim TY jesteś i co robiłaś rozebrana na dworze?

-rozebrana? -spojrzałam na siebie i zauważyłam, że mam na sobie tylko bluzę chłopaka i nędzny bandaż.    

   Potwornie zrobiłam się czerwona. -Nic nie pamiętam. Nawet jak się nazywam...

-To w takim razie nazwę Cię.. Aelita. -uśmiechnął się patrząc w moje niebieskie oczy. Zaczął się powoli  

   zbliżać. Gdy nasze twarze oddzielało już tylko kilka centymetrów, poczułam bicie mojego serca.

-Co robisz? -zapytałam oddalając się w kąt łóżka.

-Mmm... Sam nie wiem.

-Zboczeniec! -wrzasnęłam waląc go znowu poduszką w dyńke.

-Nie! Czekaj! Nie jestem zboczeńcem! -powiedział łapiąc mnie za rękę. -A może jestem? -zastanowił się   

   chwilę.

-Etto. Proszę, nie uciekaj. Wiesz jak długo mnie tu żadna dziewczyna nie odwiedzała?

-Tak właściwie, nie chcę Cię opuszczać. -szepnęłam pod nosem.

-Naprawdę? -zdziwił się Chociaż był zadowolony. -Miło mi gościć taką ślicznotkę. ^.^

<Jebs>

-Nie mów tak. A po za tym, kupisz mi coś do jedzenia? -spytałam

-Ale jest sobotni wieczór i sklepy są pozamykane!

-To biegnij do żabki!

-Ale to jest 15 km stąd!

-Zapomniałam...

-Pewnie jesteś bardzo głodna.

-Jak diabli. -przyznałam.

*

*2 godz. później.

-Zjadłaś wszystko z mojej lodówki?! -wrzasnął Rin, kiedy zobaczył, że zaspałam w zamrażarce. 

-Ale so siee zieje? -zapytałam niemrawo.

-Chodź. -powiedział i podniósł mnie z podłogi. Poszłam zaspana za chłopakiem przecierając oczy.

-Powinnaś się grzać pod kocem, a nie spać w zamrażalniku. -uśmiechnął się.

-Ale tam jest wygodnie...

-Wot? Wot? Wot?

-No bo tak rześko...

-Nie marudź! Do łóżka i grzać sie. -rozkazał opiekuńczo

 -Aleś ty słodki. -powiedziałam

-Naprawdę? -zarumienił się 

-Nie. Tylko żartowałam. -XD MADA FAKA XD

-BUUU...

-Dobranoc. -powiedziałam i dałam mu całusa w policzek.

~Mam u niej jeszcze szanse! -pomyślał i poszedł spać.

***